Na 5 weken Marokko weer terug in Marrakesh

8 februari 2013 - Marrakesh, Marokko

En dan zit het er ineens weer op. Maar de laatste 2 weken hebben we toch weer een ontzettend gave tocht gemaakt. We hebben vanuit Marrakesh de bus naar Zagora gepakt, zo´n 100 km van de Algerijnse grens. Toch maar even gebeld met de ambassade over de veiligheid, maar was geen enkel probleem.

Vanuit daar hebben we een mooie trip door de draa vallei gemaakt naar Ouarzazate. De 2e dag zouden we eigenlijk tot Agdz fietsen, maar daar waren we al met lunchtijd, dus we zouden nog een paar km doorfietsen en dan kamperen. Uiteindelijk bleek het een onverwachtse tizi waarbij we 2 uur lang dachten dat bij de volgende bocht toch echt de afdaling zou beginnen. En nergens was een haring de grond in te krijgen, dus stoppen was ook geen optie. Met zonsondergang was daar eindelijk de spectaculaire afdaling en in het dorpje daaronder gevraagd of we daar mochten kamperen, nou dat mocht wel, maar dan wel bij hun op de oprit. Nadat de tent stond bleek dat we ook binnen hadden mogen slapen, maar nu zullen we ook in die tent slapen! Natuurlijk uitgenodigd voor thee met dadels en de volgende ochtend helemaal volgestopt met een 3 gangenontbijt. De gastvrijheid blijft hier echt oneindig!

In Ouarzazate hebben we weer een rustdagje gepakt waarna we weer een enorm mooie route gepakt hebben richting de Tizi-n-Tichka. 3 dagen gestaag klimmen door een mooie vallei. De weg zou onverhard zijn, maar was net nieuw aangelegd. Super asfalt zonder campers, fijn.. Weer een keer gekampeerd in de bergen en een nachtje in een fijn hotel. De afdaling van de Tizi-n-Tichka was echt zeker de 3 klimdagen waard, langs de sneeuw keihard dalen met oneindige uitzichten.

Inmiddels zitten we in Marrakesh en zitten de fietsen in dozen en zijn we klaar om weer lekker naar huis te gaan.

Wat een super ervaring was dit zeg! Het fietsen is zo gaaf en zo intens. We hebben 5 weken, 1250km lang genoten. Marokko is zo mooi, afwisselend, vriendelijk en spectaculair. En op de fiets lach je reizigers met het ov echt uit, een bus nemen naar een plek die mooi zou moeten zijn, maar vergeven is van andere toeristen, terwijl wij continu door de mooiste plekken fietsen op een tempo waarop alles je opvalt en werkelijk iedereen je groet.

Was alles dan gaaf? Ok, intens betekent tussen de regels door dat we voor elke 2 intens positieve ervaringen ook wel 1 intens negatieve ervaring hadden hoor! Maar wie verhalen wil horen over diaree langs de kant van de weg, de toegevoegde waarde van de 20e tajine, thee als je geen thee meer kan zien, geen thee als je echt een thee MOET hebben, met fietsdozen door Marrakesh fietsen, hotels die tientallen kilometers uitblijven als je er echt een nodig hebt, zoek de verschillen tussen dit hotel en een vluchtelingenkamp, rugpijn, keelpijn, huilend ´ik wil niet meer fietsen´, schreeuwend ´ik wil gewoon naar huis´ enz. enz, kom dan gerust langs op de bergstraat, ik denk zelfs dat we een hele avond kunnen vullen met ´fietsen en darmwerking´.

Was alles dan intens? Gelukkig niet, er zijn boeken verslind, iPhones misbruikt, kranten gedownload, oneindig veel spelletjes gespeeld, de kunst van thee drinken en niets doen geleerd en goede gesprekken gevoerd (de dagelijkse grappen hebben inmiddels een absurd niveau bereikt).

Tijd om naar huis te gaan!

Er staan weer foto´s op facebook

2 Reacties

  1. Ad:
    8 februari 2013
    Waaaauw. Wat hebben jullie toch veel meegemaakt. Heerlijk.
    Wil van Berggeit en Bergezel alles horen van wat er tussen grote en kleine berg allemaal te vertellen valt!
    Tot in de Bergstraat!
    Ad.
  2. Doortje:
    8 februari 2013
    Hey Eva en Tim, weer een ontzettend leuk geschreven verslag! En de foto's op faceboek illustreren het geheel mooi! Een fantastische reis hoor. We horen de verdere verhalen nog wel. Liefs,
    Doortje.