Home sweet home

Mijn nieuwe telefoonnummer is 06-23031069
For English see below

Tja, ineens is het dan zover, het einde van de reis.. Papa is afgelopen maandag 60 geworden en dat vonden Maarten en ik een mooie reden om weer naar huis te komen. Als verrassing voor zijn verjaardag de hele familie weer een keer compleet. Dus heb ik in januari uren in internetcafés doorgebracht om aansluitende vluchten voor ons te vinden.

Wel raar hoor, om Eindhoven airport ineens binnen te wandelen. De andere helft van papa zijn kroos vormde een fantastisch ontvangstcomité, inclusief spandoek! Toen snel de auto in naar Brussel om Maarten op te halen. Spandoek omdraaien, en hereniging nr 2 voor die dag. Mama was als eerste aan de beurt om haar hartcapaciteiten te testen aangezien ook zij van niets wist. Ik stond al een tijdje voor haar neus voordat ze me herkende. Heel Eersel zal die alarmkreet gehoord hebben, dus onze vermomming van die dag had ook geen nut meer. Binnen precies 1,5 minuut na het uitstappen uit de auto riep ze “dan moet ik er even meer broodjes in gaan gooien!”.  De sfeer was gezet voor de rest van de dag met een enorme lunch wat Maarten en ik natuurlijk extra konden waarderen.

Maar ’s avonds was natuurlijk ons klapstuk. Papa hadden we voor de veiligheid maar op een stoel neergezet, maar dat duurde ook een hele tijd voor hij dat kon verwerken. Het mooiste was dat hij 5 minuten eerder had gezegd dat hij zo blij was dat de hele familie compleet was met zijn surrogaatkinderen Jeiel en Charlotte. Uiteraard had Margriet een fantastisch maal op tafel getoverd en kon ik weer genieten van echte wijn.

En nu? Nu ben ik van mijn werkloze leventje aan het genieten en iedereen die ik zo hard gemist had weer aan het zien. Inmiddels heb ik een volledig nieuwe garderobe aangeschaft en zondag kan ik ook weer in mijn eigen appartementje. Ik heb mezelf vrij gegeven tot na de carnaval en dan zal ik weer een echte grote-mensen-baan moeten gaan zoeken en waarschijnlijk eerst even iets tijdelijks om de rekeningen te betalen. Maarten daarentegen is aan het genieten van een welverdienden vakantie van vier weken gaat 21 maart weer terug op het vliegtuig naar Mozambique.

Tja, het went allemaal wel heel snel weer (geen wc-rol meer in mijn tas, een dekbed op het bed, een warme douche, kaas, wijn en andere lekkernijen), maar ik moet zeggen dat dat eigenlijk juist wel fijn is. Ik heb het mooiste jaar van mijn leven gehad om even met clichés te gooien, maar ben wel tot de conclusie gekomen dat ik een verdomd mooi leventje hier heb met geweldige vrienden en familie.

Dit was dus ook weer het laatste berichtje en in het mapje Nederland en Indonesië staan de laatste foto’s. Want de laatste twee weken heb ik nog wel even extra gas gegeven wat betreft genieten met Emily in de onderwaterwereld en het laatste paradijsje op Indonesisch en Maleisisch Borneo. Maar dat vertel ik wel gewoon live!

Mijn nieuwe telefoonnummer is 06-23031069
Tot snel!

English version

Well, suddenly the time has come, the end of my trip .. Our dad had his 60^th birthday last Monday and Maarten and I thought that was a good reason to come back home. The whole family once again complete as a surprise for his birthday. So in January, I spent hours in Internet cafes in order to find us connecting flights.

It feels really weird, to enter Eindhoven airport. Brother and sisters (Charlotte counts for sister) were welcoming me, including a banner! But we had to rush into the car to Brussels to pick up Maarten. We turned the banner around and celebrated the 2^nd reunion for that day. Mom was the first to test her heart capabilities as she also knew nothing. I stood in front of her for a while before she recognized me. Entire Eersel must have heard the scream, so our disguise of that day had no use. Within just 1.5 minutes after getting off the car she called "well, let’s heat up some extra rolls then!". This was the start of great food that day as she made us a huge lunch that Maarten and I obviously could appreciate a lot.

But the main event was our dads birthday dinner. For safety matters we let him sit down on a chair, but it also lasted a long time before he could handle the fact that we were there. The best part was that five minutes earlier he had said he was so happy that the whole family was complete with his surrogate children Jeiel and Charlotte. Of course Margriet had made us a great dinner and I could enjoy real wine.

And now what? Now I'm enjoying my unemployed life and seeing everyone I missed so much. Meanwhile I purchased few new outfits and on Sunday I get my own apartment back. I decided that I will let myself off for another two weeks and then I will need to look for a real grown-up job and probably first something temporary to pay the bills. Maarten, however, is enjoying a well-deserved holiday of four weeks and we’ll put him back on the plane to Mozambique on March 21.

Well, you get used to everything very quickly (no toilet paper in my bag, a duvet on the bed, a hot shower, cheese, wine and other goodies), but I must say that is just what is so nice. I had the best year of my life to throw in clichés, but the main conclusion is that I have a damn good life here with great friends and family.

This was the last message and in the folder and the Nederland and Indonesie are the last pictures. Because the last two weeks I enjoyed extra the last weeks with Emily the underwater world and the last paradise on Indonesian and Malaysian Borneo. But I can tell that in real-live now!

My new phone number is 06-23031069