Rwanda

16 juli 2010 - Kisoro, Oeganda

You don't like Dutch? http://translate.google.com/ might make your life easier..

Nieuw voornemen, elk land een berichtje.

Weinig foto's maar veel indrukken, dus weer een belachelijk lang bericht..

Rwanda is echt een enorm indrukwekkend land. Het begon al toen ik in het busje stapte vanuit de grens naar de bewoonde wereld. Ze rijden rechts! En praten frans! Wat een voorbereiding... 's avonds heb ik een 16jarige jongen mee uit eten genomen die ik in het internetcafe opgeduikeld had en aan het eind van de avond was ik helemaal op de hoogte, veel beter dan de Lonely Planet!

Vanuit Ruhengeri had ik zin om eerst de hoofdstad te bekijken, Kigali. De rit ernaartoe leidde me door het enorm heuvelachtige landschap van Rwanda, echt prachtig (hoewel de maag van de mensen achter me daar anders over dacht..). Daar eerst het Kigali Genocide Memorial Center bezocht, dat was pas indrukwekkend he! Ik was 11 jaar toen dat speelde, dus de NOS heeft dat niet helemaal binnen gekregen bij mij. Maar er zijn hier gewoon bijna 2 van de 8 miljoen mensen in 100 dagen afgeslacht ('vermoord' dekt de lading niet). En dan te bedenken dat de belgen pas in 1932 besloten om de rwandezen in twee groepen te delen 1 met meer dan 10 koeien (tutsis) en 1 met minder dan 10 koeien (hutus). Ze hebben die groepen zo erg uit elkaar gedreven dat ze uiteindelijk maar begonnen met systematisch slachten.. en de VN was te laf om iets te doen omdat er 10 belgen doodgegaan zijn (vs 2 miljoen rwandezen..). Ok, het ligt waarschijnlijk allemaal iets genuanceerder, maar vooruit.

Anyway, wat dan zo indrukwekkend is, is hoe ontwikkeld het land is! Veel ontwikkelder dan andere afrikaanse landen die ik gezien heb!! Mensen werken hard en stralen een positieve energie uit! De wegen zijn goed, de politie neemt geen geld aan, plastic zakken zijn verboden en huizen zijn soms zelfs van steen en dakpannen ipv hout, klei en riet. Maar.. het blijkt dat dit wel vooral in de steden is, het platteland schijnt nog een stuk minder ontwikkeld te zijn. Inmiddels praat ook niemand meer over het zijn van een tutsi of hutu, dus de volgende generatie weet waarschijnlijk niet eens meer of zijn familie meer of minder dan 10 koeien had.

Vanuit Kigali ben ik naar een regenwoud gegaan, wat echt prachtig was. Vooral de rit er naartoe was ook schitterend. Daar twee wandelingen gemaakt en daarna weer terug naar Kigali gegaan om voetbal te kijken. Inmiddels had ik ontdekt waar alle nederlanders zich verstopt hadden, aangezien ze ergens gratis bier schonken als je oranje droeg. Na voor 2 euro een oranje shirtje gescoord te hebben uit de zak van max was ik er helemaal klaar voor. Ondanks het bier was het natuurlijk een dramatische avond, wat vooral de volgende ochtend bleek. Aangezien er in Kampala 2 bomaanslagen waren geweest op voetbalkijkers.. Dat was wel even schrikken. Zo raar als je daar 2 weken eerder nog was. En ook omdat ik eigenlijk helemaal niet van plan was om naar Rwanda te gaan en dan dus in Kampala voetbal gekeken had. Toen ik eergister dus terug naar Oeganda ging heb ik maar even geinformeerd bij de ambassade, maar er is niet echt iets veranderd aan de veiligheid en de kans dat het nog een keer gebeurd is erg klein..

Dus, ben weer terug in Uganda. De douane was erg blij mij weer te zien (zonder tranen). Gisteren heb ik alsnog een van de vulkanen beklommen en ik had een super boda-boda rit ernaartoe. Morgen ga ik met een nederlands stel Queen Elizabeth NP bekijken en ga ik misschien eindelijk een safari doen, ben tenslotte toch al een tijdje in Afrika en heb nog maar weinig wild gezien. Hoewel ik trouwens gisteren de vulkaan afgerend ben omdat we heel dichtbij olifanten hoorden en onze gids niet wist hoe ons daar tegen te beschermen. Dat machinegeweer zou ze waarschijnlijk alleen maar aggresiever maken!?

Nou, geniet van de hittegolf en/of noodweer, het is hier maar een trieste 20 graden gezien de hoogte, dus jullie winnen!!

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

5 Reacties

  1. Mirjam:
    16 juli 2010
    Hi Eva,

    Heerlijk verhaal weer. Het is zo duidelijk dat je geniet van je reis en alle opties optimaal benut (het Jokerverhaal heeft veel indruk op me gemaakt).
    Enfin...ik ben jaloers en wil ook. Maar geloof dat manlief gewoon naar Frankrijk wil met het tentje (maar dat is voor deze promenadedekdiva al een hele uitdaging).
    Geniet ervan want het leven bij AAFM gaat gewoon door.

    groetjes,

    Mirjam V
  2. Hannes:
    16 juli 2010
    Schatteke,
    Wat een prachtig verhaal. Indrukwekkend hoor, Rwanda.
    Kus
  3. Charlotte:
    16 juli 2010
    Lieveling,

    wat een mooi verhaal. En gelukkig maar.. dat je voor rwanda hebt gekozen om voetbal te kijken!

    Sylvia en ik werken hard op deze vrijdagmiddag, dus we hebben samen genoten van je verhalen!

    Dikke kus!

    ps. Ben jij afgevallen!!!?? :)
  4. Hilde:
    25 juli 2010
    Hoi lieve Eva!
    Jeetje wat maak je een hoop mee! Ik ben onder de indruk van je ondernemingslust en moed. Wat een duidelijke uitleg van de vreselijke genocide...
    Zie je Maarten nu weer snel?
    LIEFS Hilde
  5. Ruth:
    6 augustus 2010
    Hee Eefje,
    ben een beetje laat na je laatste (gedeeltelijk trieste) verhaal... Wat heftig als je dat zo leest en wat bizar dat Rwanda juist wel zo ontwikkeld is. Waar ben je nu ? Ga je nog klimmen straks met de AAFM-crew ? Of nog lang niet uitgekeken in Afrika ?
    Nog een weekje (is nu echt pruimentijd hier) en dan heb ik ook lekker vakantie. Ga eerst met Matijs 2 daagjes naar Zwitserland: gletscher zien en daarna snel door naar Italia! GENIET en tot later, x Ruth